اخیرا در خبرهای ورزشی به خصوص در رشته پر طرفدار بدمینتون شاهد حضور نامی آشنا هستیم که جنجال هایی تازه به پا کرده است وآن نام ، ثریا آقایی است.

ثریا آقایی کیست؟

ثریا آقایی متولد 8 بهمن 1374 در تهران است دختری که اولین شناختش با بدمینتون را در تولد شش سالگی اش و زمانی که پدر و مادرش برای او یک راکت بدمینتون هدیه گرفته بودند آغاز کرد.

ثریا بارها گفته است که به علت علاقه خواهرش به رشته بسکتبال وارد این رشته نیز شده بوده است اما در نهایت رشته بدمینتون را برای شروع حرفه ای خود آغاز کرد.ثریا هم اکنون توانسته است،سیزده سال غیبت ایران در المپیک را بشکند وبه عنوان امید تازه ایران پا به عرصه رقابت بگذارد.

شروع حرفه ای:

وی از سال 1383 بدمینتون را بصورت جدی شروع کرد و از سال 1388 در 14 سالگی هم عضو تیم ملی نوجوانان شد و رده های مختلف را طی کرد.

وی در مصاحبه های خود در مورد سوال خبرنگار پیرامون آینده زندگی شخصی خودش گفت : هنوز ازدواج نکردم و مجردم اما قطعا در آینده جزو برنامه های من خواهد بود

افتخارات :

ثریا آقایی جوان در کارنامه خود افتخارات زیادی همچون : کسب مقام اول دوبل در مسابقات بین المللی عراق ، کسب مقام سوم انفرادی در مسابقات بین المللی قزاقستان، مغولستان وعراق ، بازیکن اخلاق مدار سال 92 و تنها نماینده بدمینتون ایران در بازی های آسیایی اینچئون 2014 باشد.

الان بیشتر برای دل خودم در اوقات فراغت نقاشی می کنم البته که چندان حرفه ای نیست اما گاهی آنچان در رقابت های مختلف تحت فشار قرار دارم که نیاز دارم همه چیز را از ذهنم دور کنم و نقاشی و طراحی برای من راه حل خوبی است که به آرامش برسم.

مصدومیت ها :

مسیر حرفه ای ثریا اما دارای فرازو نشیب های زیادی بوده است و به وجود آمدن مصدومیت های مختلف برای این بازیکن گاهی در روند کاری وی اختلالاتی ایجاد کرده است. وی در رقابت های انتخابی برای المپیک 2016 ، بخاطر مصدومیتی که برای زانوی پایش پیش آمد ، نتوانست شرکت کند. وی در بهمن 1399 زانوی مصدوم خود را به تیغ جراحان سپرد و بعد از دو ماه آرام آرام تمرینات بدنسازی اش را شروع کرد و توانست به سهمیه المیپک توکیو برسد.

نگرش درباره بدمینتون :

وی درباره رشته بدمینتون معتقد است که: اگرچه خیلی افراد نسبت به بدمینتون اطلاعات زیادی نداشته باشند ویا فکر می کنند که رشته ای آسان است اما اصلا اینگونه نیست ، بدمینتوری رشته ای بسیار سخت و نفس گیر است و به آمادگی بدنی و روانی زیادی نیاز دارد